مهر و موم ترکه : یکی از اقداماتی است که برای حفظ و رسانیدن آن به صاحبان حقوق انجام می شود . ترکه : اموال و دارایی است که از شخص متوفی بر جای مانده . به موجب بند ت ماده 9 قانون شوراهای حل اختلاف مصوب 1394 ، مهروموم ترکه در صلاحیت این مرجع است و تمامی دعاوی راجع به ترکه  متوفی در آخرین اقامتگاه وی مطرح می شود.(ماده 20 قانون آیین دادرسی مدنی ، ماده 163 قانون امور حسبی)  اشخاصی که می توانند درخواست این امر را بنمایند به شرح ذیل است : الف) هر یک از ورثه یا نماینده قانونی آن ها ب) در صورتی که متوفی در زمان حیات خود در قالب وصیت قسمتی از مال مشاع خود را به نفع شخصی وصیت کرده باشد .  ج) طلبکار متوفی با شرایط خاص مقرر در قانون. د) شخصی که متوفی در زمان حیات ،در وصیت نامه خود بر اموری مسلط نموده و وصی باشد .  *وقت مهروموم را دادگاه به اشخاصی که ذی نفع بداند اطلاع می دهد ولی نباید این امر موجب تاخیر گردد . *هزینه ای که برای کفن و دفن متوفی با رعایت شئون او لازم و ضروری است از وجوه نقد برداشته می شود و اگر وجه نقد نباشد از ترکه برداشته شده به فروش می رسد و بقیه مهروموم خواهد شد . *کسانی که حق درخواست مهر و موم ترکه را دارند می توانند رفع مهروموم را هم درخواست نمایند . (برگرفته از مواد 162 – 167-163- 175 – 190 – 194 قانون امور حسبی و ماده 9 قانون شورای حل اختلاف مصوب 1394 – ماده 20 قانون آیین دادرسی مدنی) نویسنده : غزاله رحیمی فراهانی