مهر و موم ترکه : یکی از اقداماتی است که برای حفظ و رسانیدن آن به صاحبان حقوق انجام می شود .
ترکه : اموال و دارایی است که از شخص متوفی بر جای مانده .
به موجب بند ت ماده ۹ قانون شوراهای حل اختلاف مصوب ۱۳۹۴ ، مهروموم ترکه در صلاحیت این مرجع است و تمامی دعاوی راجع به ترکه متوفی در آخرین اقامتگاه وی مطرح می شود.(ماده ۲۰ قانون آیین دادرسی مدنی ، ماده ۱۶۳ قانون امور حسبی)
اشخاصی که می توانند درخواست این امر را بنمایند به شرح ذیل است :
الف) هر یک از ورثه یا نماینده قانونی آن ها
ب) در صورتی که متوفی در زمان حیات خود در قالب وصیت قسمتی از مال مشاع خود را به نفع شخصی وصیت کرده باشد .
ج) طلبکار متوفی با شرایط خاص مقرر در قانون.
د) شخصی که متوفی در زمان حیات ،در وصیت نامه خود بر اموری مسلط نموده و وصی باشد .
*وقت مهروموم را دادگاه به اشخاصی که ذی نفع بداند اطلاع می دهد ولی نباید این امر موجب تاخیر گردد .
*هزینه ای که برای کفن و دفن متوفی با رعایت شئون او لازم و ضروری است از وجوه نقد برداشته می شود و اگر وجه نقد نباشد از ترکه برداشته شده به فروش می رسد و بقیه مهروموم خواهد شد .
*کسانی که حق درخواست مهر و موم ترکه را دارند می توانند رفع مهروموم را هم درخواست نمایند .
(برگرفته از مواد ۱۶۲ – ۱۶۷-۱۶۳- ۱۷۵ – ۱۹۰ – ۱۹۴ قانون امور حسبی و ماده ۹ قانون شورای حل اختلاف مصوب ۱۳۹۴ – ماده ۲۰ قانون آیین دادرسی مدنی)
نویسنده : غزاله رحیمی فراهانی